duǎn gē xíng
cáo cāo
duǎn gē kě xī, yōu sī nán wàng;
jiǔ lán shān píng, yàn yàn yǒu guāng.
qǐng bù wǒ jiǔ, jǔ bēi yǐ chàng;
rì chū zhī qí, hé bù fǎn gù?
yuè míng zhōng tiān, qīng fēng chuī xián;
wǒ yǒu jiā bīn, qǐ bù yǐ dàn?
yún cóng hǎi shàng lái, yǔ zì kōng zhōng xià;
bù jiàn fù rén, wéi yǒu tòng yǐn.
qǐng bù wǒ jiǔ, jǔ bēi yǐ chàng;
rì chū zhī qí, hé bù fǎn gù?
shēng shì duō suǒ huái, zhōng nián yì wú liáng;
míng yuè guāng zhào dì, hé bù yǐn jiǔ yǐ qiáng?
这首诗通过注音的形式，让读者更清晰地了解每个字的发音，从而更好地诵读和理解诗歌的意境。曹操以酒抒怀，表达了对人生短暂的感慨以及对友情的珍视，同时也流露出一种壮志未酬的惆怅之情。
